Droomkunst

Droomde gisteren van kunst.
Maar kon niet vaststellen of het kunst was.
Kon mooie kunst wezen, maar tegelijkertijd ook oerlelijke kunst.
Daarna zat ik me af te vragen wat kunst eigenlijk was.

Is kunst een vorm van expressie?
Of een inspiratiebron?
Is het tastbaar aanraakbaar?
Kan je het zien?

Moet je er om lachen?
Of ga je er juist van huilen?
Is het verdeeld in kleuren?
Of is het zwart wit?

Allemaal vragen, maar geen antwoord in deze droom.
Waar de vragen zich maar steeds meer opstapelde.
Wanneer mag je zeggen dat iets kunst is?
Moet je dan een professor in de geleerde kunstkenner wezen?
Of is kunst iets wanneer iemand vind dat het kunst is?

Wat betekent het woord kunst eigenlijk?
Waar komt het vandaan?
Kunnen we het niet uiting noemen?
Of misschien wel hersenvertellingen, handbewegingen, praatemoties, beweging verfijning, superieure gereedschaphantering, maatschappelijk tegenstreven en zo voort?

Veel werd er niet duidelijk in deze kunstdroom.
Zag wel de het meest prachtige iets, kleuren, vormen, uitingen, emoties, inspiratie, uitvindingen, materialen, expressies, ideeën en zo kan ik nog uren doorgaan….
Eigenlijk zou iedereen zo’n kunstdroom moeten hebben.

Had ik dan toch nog één wijsheid meegekregen?
Kan pas van kunst genieten als je er voor open staat?
Het kan waarderen en begrijpen, hoe onbegrijpelijk het ook is?
De moeite nemen om het innerlijke en bewustzijn te laten doorvloeien?

Iedereen een prettige nachtrust toegewenst……